<img src="https://images.aposto.com/2021/6/0/1625382919237.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.65" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Ed Piskor’un murderporn şaheseri Red Room’un ikinci sayısı geldi. Green Arrow ile gore’a ara vermiştik ama Red Room bizi frenleri boşalmış son sürat duvara doğru yokuş aşağı giden bir kamyon gibi kendi kanlı dünyasına çekiyor. İlk sayıda adını çokça duyduğumuz Pokerface ile tanışıyoruz. Eddie P bizi bağırsağa doyururken bir yandan da aile draması izletmekten geri kalmıyor. Piskor’un tokatlarından kaçamazken ansızın gelen hüzünle neye uğradığımıza şaşıyoruz.&nbsp;Sayı, ilk sayıdan Decimator ile açılıyor. Paneller boyu Decimator’ın sanatını izledikten sonra kasırga vurmuş bir şehre geçiyoruz. Şehre geçmeden önce Decimator hakkında biraz konuşmak istiyorum. Öncelikle yeni kıyafetini çok beğendim. Kürklü barbar kıyafetindense bu işçi tulumu çok daha yakışmış. Köpek havlamaları eşliğinde geçtiğimiz Hell or High Water isimli hikaye bizi Pokerface ile tanıştırıyor. Pokerface için kurban bulduktan sonra çalışmaya zorladıkları bir estetik cerrahı ile birlikte buldukları kurbanları daha çekici hale getiren yapım şirketi yaptıkları işi ne kadar ciddiye aldıklarını gösteriyor adeta. Her yayın için aylar önceden hazırlanmaya başlayan şirket, Pokerface’in yokluğunda işleri kötü gitse de dükkanı düzlüğe çıkarmak için ellerinden geleni yapıyorlar. PF’in dönüşüyle şimdiye kadarki bir yayından kazandıkları en büyük hasılatı elde eden şirket, iyi iş çıkaran doktoru da ödüllendirmeyi unutmuyor. Pokerface’in sanatını icra etmesini daha çok izlemeyi istesem de, bir süredir performansına ara verdiği için gaza gelmiş olacak ki işini hızlıca bitiriyor ve biz de “Bi’ daha! Bi’ daha!” diye bağırırken buluyoruz kendimizi. Sayıda burada biterken ilk sayının oversize’lığı etkisini şimdi gösteriyor ve okuduğumuz 30 sayfa bir türlü yetmiyor.Ed Piskor işinin ustası. Ne yazarsa yazsın, ne çizerse çizsin hep o dönemin en iyi işlerinden oluyor. En azından benim için. Durum böyleyken üzerinde adı olan her şeyi sabırsızlıkla bekleyen ben, bu kitap için adeta çıldırıyorum. Slasher ve gore janrına olan ilgimle birleşince gerçekten hayranlık duymamam mümkün olmuyor. Bu bültende muhtemelen Eddie P imzası olan her kitabı göreceksiniz. Hatta bu sayıda Hip-Hop Family Tree ile birlikte iki Eddie P var. Kitaba dönersek ilk sayıya göre daha az bağırsak var ama bu sayı plot ve gelecek sayılarla ilgili ipuçlarıyla dolu. Her ne yapıyorsunuz onu bırakın ve bu kitabı okumaya başlayın. Pişman olmayacaksınız.Kapak: Ed Piskor

Ed Piskor

Red Room #2

<img src="https://images.aposto.com/2021/5/2021-06-12T22:01:37.134Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.65" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">“Woop-woop! That's the sound of da police! Woop-woop! That's the sound of the beast!” - KRS-OneEd Piskor’un gorefest’i Red Room’un ilk sayısı çıktı. Aslında çıkalı iki hafta oldu ama ben yeni edinebildim. Aylardır yaptıkça paylaştığı, paylaştıkça ağzımızın suyunun aktığı bir kitaptı Red Room. Ed Piskor sevgimi anlatmama gerek yok diye düşünüyorum zaten. Deep Web’de Twitchvari bir platformda işkence canlı yayınları üzerine kurguladığı Red Room, kesinlikle sağlam bir mide gerektiriyor. Ben şimdiden uyarayım. Okurken uçan kulaklar suratınıza çarpıyor. 64 sayfalık ilk sayı seriye uzun bir giriş yapıyor. Aynı zamanda da kitabın dünyasını ustaca kullanıyor. Hazır Eisner da demişken, Seneye ya da önümüzdeki sene aday olur mu bilemem ama bundan önce Piskor’un kazandığ. heykelcikler daha sonra geleceklerin garantisi gibi.&nbsp;Hikayemiz ilk sayının ana karakterlerinden biri Davis Fairfield’ın aldığı kötü haberle açılıyor. Piskor’un bayıldığı pop kültür referansaları - özellikle bir belgeselci titizliğiyle yaklaştığı Hip-Hop tarihi - daha ikinci sayfadan karşımıza çıkıyor. Davis Fairfield bir aynasız. Arabası ise “woop woop” sesiyle ilerliyor. KRS-One’ın efsanevi şarkısıyla girişimizi de buradan alıyoruz. Fairfield’ın karısı ve ufak kızı araba kazasında hayatını kaybedince büyük kızıyla yalnız kalıyor oradan da serinin ilk işkencecisi Hemogoblin ile tanışıyoruz. İşkence videosu prodüksiyon şirketi Pentagram Pictures ile ilk tanışmamızı da bu sayfalarda yaşıyoruz. Hikayemizin asıl işkencecisi ve Pentagram Pictures’ın sahibi Mistress Pentagram ile tanıştıktan ve sanatını icra ederken izledikten sonra yavaş yavaş Fairfield’ın karanlık tarafına da göz atıyoruz. Yavaş yavaş bu işin inceliklerini de gördükçe anlıyoruz ki bu iş bizlik değil. Piskor’un dahi beyninden çıkan bu şiddet pornosunu okumak değişik hisler uyandırıyor içimizde. Misterss’in Fairfield’ı kaçırıp onu Pentagram Pictures’a katarak yeni bir yıldız yaratıyor.Her sayfasını size uzun uzun anlatmak istiyorum ama bu harika kitabı sizin okumanızı istiyorum. Piskor’un aylardır kendini kapadığı bu proje gerçekten sizin de ilginizi hakediyor. Piskor benim en sevdiğim sanatçılardan ve gerçekten övmeye doyamıyorum. Üzerinde Ed Piskor imzası gördüğünüz her işi gönül rahatlığıyla alıp okuyabilirsiniz. Bu da onlardan biri. Mangavari büyük kafalı küçük vucutlu - chibi - stili ve işkence sahnelerindeki gereksiz realistliği harika bir tezat oluşturmuş görsel dilde. Şimdilik monokrom renk paleti ise kitabı daha kolay sindirmemize yardımcı oluyor. Ben aç karnına biraz zorlandım. Tüyler diken, mide bulanık bitirdim kitabı. Ama zaten korku filmlerini tam da bu duygular için izliyoruz. Baştan sonra adrenalin rush’ı yaşamak isteyenler için ideal. Ne kadar hayranlıkla okuduğumu size anlatamam gerçekten. Alın bu kitabı, hemen okuyun. Çok sert ama çok güzel. Piskor’a selam çakarak yazımın bu bölümünü Koopsta Knicca’nın Torture Chamber isimli şarkısının nakaratıyla bitirmek istiyorum.“Mystic stylez of the ancient mutualations. Torture chambers filled with corpses in my basement.” - Koopsta KniccaKapak: Ed Piskor

Red Room #1

<img src="https://images.aposto.com/2021/5/2021-06-12T22:06:55.822Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; border-style: none; position: relative; max-width: 100%; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center;" fr-original-class="fr-draggable">Komediye biraz ara verip Red Room ile başladığımız korku ve gore’un kanlı yollarına geri dönüyoruz. Paul Tobin ve Andrea Mutti’nin kan donduran serisi Bunny Mask’in ilk sayısı, sabahın ilk ışıklarıyla birlikte girmek için çabaladığımız buz gibi denizin suyu misali nefesimizi kesti. Ailesine işkence yapan bir adamın evinin altındaki mağarada yaşayan mistik canavar Bunny Mask’in hikayesini okuyoruz bu sayıda. Ailenin kızı Bee Foster ve Bee’ye kontrole gelen devlet görevlilerinden birini günlerce köle gibi çalıştırıp mağaraya ulaşmaya çalıştıran babasının emekleri sonucu mağara ve Bunny Mask ile tanışıyoruz.&nbsp;Sayı babanın Bee’nin dişlerini keski ile kırmasıyla açılıyor. Ugh, tüyler diken. Evine gelen devlet çalışanlarına ağaç dalıyla saldıran baba daha ikincisi sayfadan kendine maşallah dedirtiyor. Bee’yi kontrol için gelen devlet memurlarına saldırdıktan sonra birini Bee ile çalışmaya yollayan baba, kafasında duyduğu Snitch isimli varlığın sözleriyle hareket ediyor. Bunny Mask’in yardımıyla hayatta kalan Tyler Severin, 31 gün sonra yeryüzüne geri dönüyor. 14 yıl sonra ev arkadaşını bir sergiye bırakan Tyler, serginin konusu olarak hayatının en zor günlerine güneş gibi doğan Bunny Mask’i görünce aniden galeriye dalıyor. Galeri’de sergi sahibi sanatçının günlerce birlikte kazma vurduğu Bee olduğunu öğreniyoruz. İkisinin karşılaşması gayet duygusal bir şekilde ilerlerken galeri sahibinin “Bee gel, müşteriler kaçıyor.” demesiyle hızlı bir diyaloga giren ikili Bee’nin yemeğe çıkma teklifiyle yıllar sonraki ilk karşılaşmalarını bitiriyor. Tyler’ın bulunduğu gün görevde olan polisler yıllar sonra Foster ailesinin evine tekrar gidince ansızın mağaraya düşüyor. Bir de ne görelim, 14 sene önce boğazı kesilmiş Bee Foster’ın cansız bedeni! Wooooo, gizem.Mutti’nin suluboya çizgileri inanılmaz. Kullandığı renk paleti ve tarzı bu hikaye için çok doğru bir çizim olmuş. Önceki kitabı Colder ile Esiner’a aday olan Tobin ise bu janrın en iyilerinden olduğunu bir sayıda kanıtlamış. Kan donduran görsellerle twist üzerine twist birleşince bir solukta okuduğumuz bir kitap olmuş. Karakter tasarımları ve özellikle mağaranın yapısı beni benden aldı. Bunny Mask’in yeşil ten rengi ise kafamızda binlerce soru oluşturuyor. Tüyler diken diken, çevirdiğimiz sayfaların üzerine döktüğümüz soğuk terler bu kitabın ne kadar da güzel olduğunu kanıtlıyor. Polisiye gerilim seviyorsanız ya da yumuşak sulu boya darbelerine gönül verdiyseniz bu kitabı kesinlikle okumanız gerekiyor.Kapak: Andrea Mutti

Red Room ile ilgili hikayeler